Vrlo slatka orijentalna poslastica popularna je u našim krajevima i okolnim zemljama. Magija baklave su što tanje kore kojih može biti i do 70. Najpopularnije su sa seckanim pistaćima, mlevenim orasima, bademima, lešnicima, suvim grožđem.

Poreklo baklave

Turci ali i narodi Bliskog istoka, Istočnog Sredozemlja, skoro svi narodi Balkana tvrde da je baklava nastala na njihovom području. Ona je tradicionalni slatkiš Grka, Bugara, Armenaca, Jevreja i Arapa. Međutim zbog širokog dosega i osvajanja Osmanskog carstva na pomenutim područjima otuda se može reći da je to razlog zašto razne kulture baklavu nazivaju svojim dezertom.

Međutim svoju prilično složenu formu baklava je dobila tokom otomanskog perioda. Za to postoje pisani dokazi u knjigama kuhinje palate Topkapi početkom 1473. godine.

Usta – majstor

Dezert sultana bio je namenjen samo najbogatijima i visokom sloju društva. Poznavati veštinu pripremanja baklave bila je stvar prestiža. Tajna baklave se uči u specijalnim školama, koje traju i do 15 godina, kada student postaje Usta-majstor, što je i najveća titula u svetu pravljenja baklave.

Najteži deo umeća pripremanja baklave su kore. Testo se priprema na tradicionalan način, a naročito se mora voditi računa o razvlačenju kora, koje na kraju moraju da budu toliko tanke da se provide. Punjenje baklave mora biti sa najsvežijim, probranim sastojcima.

Različiti su oblici baklava, ona može biti sečena u trouglićima, kockama, rolnicama.

Baklava kao poklon

Danas baklava više nije samo desert za bogate, postala je sveprisutni poklon za sve vrste proslava. U Turskoj svako rođenje, poseta, venčanje, matura ili sahrana prate kutije baklave, od kojih je najpoznatija iz grada Gacijantep, poznatog po odličnim pistaćima (omiljeno punjenje baklave).